يا علي مدد

حسين، محبوب پيامبر(ص):
در روايت ديگري آمده است كه جمعي با رسول خدا (ص) به ميهماني مي رفتند و آن حضرت پيشاپيش آنان حركت مي كرد، در اثناي راه، حسين(ع) را ديد و خواست او را در آغوش بگيرد، و حسين (ع) به اين سو و آن سو مي دويد، پيامبر اكرم(ص) از مشاهده اين حالت تبسم ميكرد تا آن كه او را در آغوش گرفت، يك دست خود را به پشت سر و دست ديگر را به زير چانه او نهاد و بر لبهاي امام حسين بوسه زد و سپس فرمود: «حسين از من است و من از اويم، خداوند دوست دارد كسي را كه او را دوست دارد.»

 پيامبر(ص) حسين (ع) را مي بوسيد:
در البداء و التاريخ نقل شده كه يزيد امر كرد تا پرده نشينان حرم حسيني و بانوان آن حضرت را بر در همان مسجدي كه اسيران را نگاه مي داشتند، نگاه بدارند تا مردم آنها را ببينند؛ و سر مبارك حسين (ع) را در جلوي خود گذارد و با چوب يا شمشير به آن روي مطهر مي زد.
ابوبرزه اسلمي برخاست و گفت: به خدا قسم چوب تو به همان موضعي مي خورد كه مكرر ديدم پيغمبر (ص) مي بوسيد.